Blog

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Διαπλεκόμενες Συνδέσεις / Intertwined Connections

DIATOPOS Art Center & ARTos Cultural and Research Haus

Εγκαίνια: 9 Οκτωβρίου 2025, ώρα 19:00

Η έκθεση παρουσιάζεται παράλληλα σε δύο διαφορετικούς χώρους, στο Diatopos Art Centre και στο ARTos Cultural and Research Haus δημιουργώντας μια «γέφυρα» μεταξύ τους και καλώντας το κοινό να επισκεφθεί και τους δύο χώρους, καθώς η διασύνδεσή τους αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του έργου.

Συγκεκριμένα, στον χώρο του ARTos παρουσιάζεται η δουλειά του Mathieu Devavry μαζί με έργα video art και βιντεοποίησης από μια μικρή ομάδα καλλιτεχνών, ενώ στο Diatopos Art Centre εκτίθενται τα έργα της Μαρίας Τριλλίδου και του Μιχάλη Παπαμιχαήλ.

Η εικαστική δημιουργία μετατρέπεται σε χώρο συνάντησης, διαλόγου και αντήχησης, όπου τα έργα επικοινωνούν μεταξύ τους, συνθέτοντας ένα ενιαίο δίκτυο αισθητικής και έννοιας, χωρίς να χάνουν την αυτονομία τους. Τα έργα καλούν το κοινό να ανακαλύψει τα κρυμμένα νήματα που συνδέουν τον άνθρωπο με το περιβάλλον, αποκαλύπτοντας την εύθραυστη αλληλεξάρτηση και τη σύνθετη σχέση με τον φυσικό κόσμο, τη ρευστότητα της μορφής και της ταυτότητας.

Τὰ πάντα ῥεῖ – Τίποτα δεν είναι σταθερό – όλη η ταυτότητα βρίσκεται σε ροή.

Η έκθεση «Διαπλεκόμενες Συνδέσεις» αποτυπώνει την ιδέα της τέχνης ως ζωντανού, εξελισσόμενου οικοσυστήματος. Διαφορετικά υλικά, μορφές και ιδέες διαπλέκονται σε δυναμικά δίκτυα, δημιουργώντας οπτικές και εννοιολογικές συνδέσεις, όπου κάθε στοιχείο είναι ταυτόχρονα αυτόνομο και συνδεδεμένο.

Η θεματική του δέντρου ως σύμβολο ζωής, αναγέννησης και σύνδεσης με τη φύση διατρέχει όλη την έκθεση. Το δέντρο ενσαρκώνει τον αέναο κύκλο δημιουργίας, συμμετέχοντας στον κύκλο ζωής και θανάτου. Με άξονα το δέντρο, αρχέγονες ιδέες συνθέτουν ένα μωσαϊκό που εκφράζει τη διαρκή ανανέωση και τη δύναμη της αναγέννησης. Έτσι, το δέντρο γίνεται σύμβολο της συνεχούς ροής ανάμεσα στη φθορά και την αναδημιουργία, συνυφασμένο με αναμνήσεις: «Οι ρίζες είναι αόρατες, αλλά κουβαλούν μέσα τους τη μνήμη των προγόνων και τη δύναμη των επόμενων γενεών». (Χαλίλ Γκιμπράν)

Συμμετέχουν οι Mathieu Devavry, Μαρία Τριλλίδου, Μιχάλης Παπαμιχαήλ και η Δάφνη Νικήτα.

Διάρκεια έκθεσης έως 19 Οκτωβρίου 2025

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα / Κυριακή,  16:00 – 19:00

Diatopos Art Centre: Κρήτης 11, Λευκωσία 1061

τηλ. 22-766117, info@diatopos.com, www.diatopos.com

ARTos Cultural and Research Haus: Λεωφόρος Αγίων Ομολογητών 64, Λευκωσία 1080

τηλ. 22-445455,  info@artoshouse.org, www.artoshouse.org

Επιμέλεια εκθέσεων: Δάφνη Νικήτα

Οργάνωση και επιμέλεια video art: Γιώργα Σολομώντος

Χορηγός: Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού, Υφυπουργείο Πολιτισμού

Διοργανωτής: GSA Cultural Productions Ltd

Σκεπτικά των καλλιτεχνών

Mathieu Devavry

Τα νέα έργα του Mathieu Devavry είναι μια προσωπική εξερεύνηση της μεταμόρφωσης, της ανθεκτικότητας και του κύκλου της ζωής. Οι πίνακές του, που συχνά παίρνουν χαοτική μορφή, αποκαλύπτουν τη διαρκή αναζήτηση της ισορροπίας και την επανεφεύρεση της εικαστικής του γλώσσας. Οι ρίζες αναδύονται ως ύλη, σύμβολο και μνήμη – εκείνες του αμπελιού της παιδικής του ηλικίας στην Καμπανία, αλλά και μιας γης βαθιά σημαδεμένης από την ιστορία, που ακόμα φέρει τα ορατά ίχνη των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Οι κρατήρες, τα διάσπαρτα θραύσματα, τα σκουριασμένα κράνη και βλήματα που μάζευε παιδί, αφηγούνται μια σιωπηλή μνήμη· μαρτυρίες ενός τραυματισμένου κόσμου που η φύση αποκαθιστά σταδιακά και αδιάκοπα. Ως γιος αμπελουργών, ο Devavry διατηρεί έναν οργανικό δεσμό με τους ρυθμούς και τις μεταμορφώσεις της φύσης. Για περισσότερα από σαράντα χρόνια, εικόνες όπως οι σειρές των αμπελιών, οι στριμμένοι κορμοί και οι παράξενες βελανιδιές του Faux de Verzy τροφοδοτούν τη φαντασία του. Σήμερα επιστρέφουν στις δημιουργίες του ως θραύσματα ζωής, επεξεργασμένες μνήμες που πλέκονται με την ύλη. Η δημιουργική πορεία του κινείται ανάμεσα στο ανεξέλεγκτο και το συνειδητά δομημένο. Η αόρατη μνήμη της νεότητας και τα ασυνείδητα ίχνη που άφησαν η ιστορία και ο τόπος συναντούν την πρόθεση που κατευθύνει και μορφοποιεί τα έργα του. Έτσι γεννιέται μια εικαστική γλώσσα όπου χάος και αρμονία συνυπάρχουν και αλληλοτροφοδοτούνται.

Μαρία Τριλλίδου

Η πρακτική της Μαρίας Τριλλίδου διερευνά τα ρευστά όρια ανάμεσα στο οργανικό και το στοιχειακό μέσα από μεγάλης κλίμακας σχέδια, που συχνά επεκτείνονται σε εγκαταστάσεις και βίντεο. Στα έργα της αναδύονται αμφίσημα τοπία, όπου γεωλογικές στρωματώσεις αλληλοπλέκονται με υβριδικά φυτικά και ζωικά στοιχεία. Το δηλητηριώδες συναντά το δηλητηριασμένο, και το επικίνδυνο συγχέεται με το απειλούμενο. Μέσα από τη δουλειά της αναδεικνύεται η μεταβατικότητα της ύλης και η ρευστότητα της μορφής, που οδηγούν σε μια υπερβατική, συμβιωτική ολότητα. Έναν κόσμο όπου παρελθόν, παρόν και μέλλον αλληλοεπιδρούν, και η αντίληψη μετατρέπεται σε μέσο σύνδεσης με την αθέατη, μεταμορφωτική ενέργεια.

Μιχάλης Παπαμιχαήλ

„Φυτεύτηκε εδώ για να θεραπεύσει τη γη, αλλά τίποτα άλλο δεν αναπτύχθηκε.“

Τα μη ιθαγενή δέντρα στην Κύπρο, όπως o ευκάλυπτος ή η ακασία, ήρθαν με υποσχέσεις: γρήγορης σκιάς, γρήγορης ανάπτυξης, γρήγορου ελέγχου της φύσης. Ρίζωσαν γρήγορα, με αυτοπεποίθηση, καταλαμβάνοντας τη γη χωρίς μνήμη της αρχαίας χλωρίδας της. Αλλά η ομορφιά δεν είναι αθωότητα. Μια ψευδαίσθηση φυσικής αρμονίας. Μέσα από την ομορφιά και την ανθεκτικότητά της, o ευκάλυπτος σαγηνεύει, εξαπλώνεται, κυριαρχεί και αναδιαμορφώνει τη γλώσσα του τοπίου – όχι με βία, αλλά με ήσυχη επιμονή.

Τι συμβαίνει όταν κάτι όμορφο δεν ανήκει;

Μπορεί κάτι όμορφο να είναι επιβλαβές;

Μπορεί κάτι επιβλαβές να γίνει αγαπημένο;

Ένα μνημειώδες φωτογραφικό εκτύπωμα ενός κορμού ευκαλύπτου εξερευνά την παρουσία αυτού του δέντρου όχι ως σύμβολο θεραπείας και αρώματος, αλλά ως κομψό εισβολέα. Ένα ξένο σώμα ριζωμένο σε ξένο έδαφος που ποτέ δεν σεβάστηκε, (αλλάζοντας την ισορροπία ενός οικολογικού περιβάλλοντος που κάποτε ευημέρησε χωρίς αυτό), στερώντας από το χώμα ό,τι τρέφει ολόκληρα οικοσυστήματα. Το έργο εξετάζει αποικιακούς αντίκτυπους, βοτανικό ιμπεριαλισμό και τις εύθραυστες γραμμές ανάμεσα στην προσαρμογή και την εισβολή.

Δάφνη Νικήτα

Στην έκθεση συμμετέχει επίσης η ποιήτρια Δάφνη Νικήτα, η οποία χρησιμοποιεί τα έργα ως αφετηρία για τη δημιουργία ποίησης. Η παρουσία της ποιήτριας προσδίδει μια επιπλέον διάσταση στην έκθεση, καθώς τα έργα λειτουργούν όχι μόνο ως εικαστικές αναζητήσεις αλλά και ως αφετηρία για ποιητικό λόγο. Η ποίηση έρχεται να συνομιλήσει με τις εικόνες, να τις αναστοχαστεί και να τις μεταπλάσει σε λέξεις, αναδεικνύοντας τον διάλογο ανάμεσα στις τέχνες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η έκθεση αποκτά μια πολυφωνία, όπου η οπτική και η λεκτική γλώσσα συναντώνται, ενισχύοντας τη θεματική της σύνδεσης και της αναγέννησης.

PRESS RELEASE

Intertwined Connections

DIATOPOS Art Center & ARTos Cultural and Research Haus

Opening: October 9th, 2025, 19:00

The exhibition is presented simultaneously in two different venues, at the Diatopos Art Centre and the ARTos Cultural and Research Haus, creating a “bridge” between them and inviting the public to visit both spaces, as their interconnection constitutes an integral part of the work itself.

Specifically, at ARTos the work of Mathieu Devavry is showcased together with video art and videography by a small group of artists, while at the Diatopos Art Centre the works of Maria Trillidou and Michalis Papamichael are exhibited.

Artistic creation is transformed into a space of encounter, dialogue, and resonance, where the works communicate with each other, composing a unified network of aesthetics and meaning without losing their autonomy. The works invite the public to discover the hidden threads that connect humans with the environment, revealing the fragile interdependence and complex relationship with the natural world, as well as the fluidity of form and identity.

“Panta rhei” – Nothing is fixed – all identity is in flux.

The exhibition “Intertwined Connections” captures the idea of art as a living, evolving ecosystem. Different materials, forms, and ideas interweave into dynamic networks, creating visual and conceptual connections where each element is both autonomous and interconnected.

The theme of the tree as a symbol of life, regeneration, and connection with nature runs through the entire exhibition. The tree embodies the eternal cycle of creation, participating in the cycle of life and death. With the tree as its axis, primordial ideas compose a mosaic that expresses continuous renewal and the power of regeneration. Thus, the tree becomes a symbol of the constant flow between decay and recreation, interwoven with memory: “The roots are invisible, yet they carry within them the memory of the ancestors and the strength of the generations to come.” (Kahlil Gibran)

Participating artists: Mathieu Devavry, Maria Trillidou, Michalis Papamichael, and Daphne Nikita.

Duration: Until October 19th, 2025

Opening hours: Monday / Sunday, 16:00 – 19:00

Venues

• Diatopos Art Centre: 11 Kritis Street, Nicosia 1061

Tel. +357 22-766117, info@diatopos.com, ·  , www.diatopos.com

• ARTos Cultural and Research Haus: 64 Ayion Omologiton Avenue, Nicosia 1080
• +357 22-445455, info@artoshouse.org, , www.artoshouse.org

Curator: Daphne Nikita

Video art curation and organization: Giorga Solomontos

Sponsor: Department of Contemporary Culture, Deputy Ministry of Culture

Organizer: GSA Cultural Productions Ltd

Artists’ Statements

Mathieu Devavry

Mathieu Devavry’s new works are a personal exploration of transformation, resilience, and the cycle of life. His paintings, often chaotic in form, reveal a constant quest for balance and the reinvention of his artistic language. Roots emerge as matter, symbol, and memory – those of the vineyard of his childhood in Champagne, but also of a land deeply marked by history, still bearing visible traces of the two World Wars. The craters, scattered fragments, rusty helmets, and shells he collected as a child tell a silent memory—testimonies of a wounded world that nature gradually and tirelessly restores.

As the son of winegrowers, Devavry maintains an organic connection to the rhythms and transformations of nature. For more than forty years, images such as vineyard rows, twisted trunks, and the peculiar oak trees of the Faux de Verzy have nourished his imagination. Today they return in his works as fragments of life, processed memories intertwined with matter. His creative process moves between the uncontrolled and the consciously structured. The invisible memory of youth and the unconscious traces left by history and place meet the intention that directs and shapes his works. Thus, a visual language is born where chaos and harmony coexist and mutually nourish each other.

Maria Trillidou

Maria Trillidou’s practice investigates the fluid boundaries between the organic and the elemental through large-scale drawings that often expand into installations and video. In her works, ambiguous landscapes emerge, where geological stratifications intertwine with hybrid plant and animal elements. The poisonous encounters the poisoned, and the dangerous is confused with the endangered. Her work highlights the transience of matter and the fluidity of form, leading to a transcendental, symbiotic wholeness. A world where past, present, and future interact, and perception becomes a medium of connection with unseen, transformative energy.

Michalis Papamichael

“It was planted here to heal the land, but nothing else grew.”

Non-native trees in Cyprus, such as eucalyptus or acacia, came with promises: fast shade, rapid growth, quick control of nature. They rooted swiftly and confidently, taking over the land without memory of its ancient flora. But beauty is not innocence—it is an illusion of natural harmony. Through its beauty and resilience, the eucalyptus seduces, spreads, dominates, and reshapes the language of the landscape—not with violence, but with quiet persistence.

What happens when something beautiful does not belong?

Can something beautiful be harmful?

Can something harmful become beloved?

A monumental photographic print of a eucalyptus trunk explores the presence of this tree not as a symbol of healing and fragrance, but as an elegant intruder. A foreign body rooted in foreign soil it never respected, altering the balance of an ecological environment that once thrived without it, depriving the earth of what nourishes entire ecosystems.

The work examines colonial impacts, botanical imperialism, and the fragile lines between adaptation and invasion.

Daphne Nikita

Poet Daphne Nikita also participates in the exhibition, using the artworks as a starting point for the creation of poetry. Her presence adds another dimension to the exhibition, as the works function not only as visual explorations but also as points of departure for poetic language. Poetry enters into dialogue with images, reflecting on them and transforming them into words, highlighting the conversation between the arts. Through this process, the exhibition acquires a polyphonic character, where visual and verbal languages meet, reinforcing the theme of connection and regeneration.